
A Day When Everything Goes Wrong, Prague 2000
W poszukiwaniach natchnienia do tematu wpisu natknęłam się na zdjęcie znajdujące się powyżej i to właśnie to konkretne zdjęcie zainspirowało mnie do tego, by wykonać krótką notkę o jego autorze. Wspaniała gra światła i cienia + chwytliwy tytuł = zdjęcie z którym każdy z nas może się utożsamić, gdyż takie dni, kiedy cały świat jest przeciwko nam niestety się zdarzają... Patrząc na tego pana na zdjęciu aż ma się ochotę dorysować do niego dymek ze słowami: No nie, nie cierpię tego dnia!, czy też jakąś inną bardziej cenzurowaną wersję ;P
Stanko Abadžić urodził się w 1952 roku w Chorwacji w miejscowości Vukovar. Silnie zainteresował się fotografią mając 15 lat. Dostał pierwszy aparat od swojego ojca, zapisał się do klubu fotografów, pilnie studiował lektury dotyczące fotografii,często odwiedzał rozmaite wystawy znanych fotografów. Po ślubie zajął się głównie fotografią prasową.
W 1991 r ze względu na sytuację w Chorwacji był zmuszony wraz z rodziną opuścić kraj. Przez 4 lata mieszkał w Niemczech. Były to dla niego bardzo ciężkie lata, również jeśli chodzi o wykonywanie zdjęć. Powstało ich w tamtym czasie raptem kilka. W 1995 r przeprowadził się do Pragi i w tym momencie nastąpił przełom w jego karierze. Pod wpływem pięknej Pragi na nowo odkrył w sobie artystę i to ze zwiększoną siłą. Dzięki Ci Prago! :)
Dopiero w roku 2002 powrócił do swojej ojczyzny, a konkretnie do miasta Zagrzeb. Praga jednak nie została przez niego zaniedbana i bardzo często miasto to odwiedza.

Curiosity, Prague 2000

Like in Paris, Prague 2000
Where There Is No Grass II, 2000
Zdjęcia tego artysty są przepełnione nastrojowością. Są z pozoru zwyczajne, a jednak magiczne. Ogromną tego zasługą jest na pewno kontrast światła i cienia, który odnajdujemy na każdym jego zdjęciu.
After The Double, 2000
Untitled, 2000
Through the Keyhole, 2002
Sunset, Dubrovnik 2003
Untitled, 2005
Kończąc chciałabym przytoczyć słowa artysty, z którymi zdecydowanie się zgadzam i uważam, że każdy z nas powinien choć chwilkę nad tym podumać:
The faster we live, the less emotion is left in the world. The slower we live, the deeper we feel the world around us.
Zapraszam na stronę artysty http://www.sabadzic.net.amis.hr/ !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz